लाडकी पेशंट!
नमस्कार वाचकांनो! आज मी तुम्हाला एक अशी गोष्ट सांगणार आहे जी ऐकून तुम्ही थक्क व्हाल. ही आहे कार्ल टँझलर नावाच्या डॉक्टरची आणि त्याच्या “लाडकी पेशंट” मारिया एलेना मिलाग्रो दे होयोसची विचित्र प्रेमकथा. ही कथा १९३० च्या दशकातील आहे, जेव्हा प्रेमाची व्याख्या कधीकधी अतोनात वेडेपणाकडे झुकते. चला, या ब्लॉगमध्ये मी ही गोष्ट उलगडून सांगतो.
सुरुवात: डॉक्टरची भेट, लाडकी पेशंट आणि प्रेमाची सुरुवात
कार्ल टँझलर (ज्याला कार्ल फॉन कोसेल म्हणूनही ओळखले जाते) हा जर्मन वंशाचा रेडिओलॉजिस्ट होता, जो फ्लोरिडाच्या की वेस्ट शहरात राहत होता. तो एका हॉस्पिटलमध्ये काम करत असे. १९३० मध्ये, एक २१ वर्षांची सुंदर युवती, मारिया एलेना मिलाग्रो दे होयोस, त्याच्या हॉस्पिटलमध्ये दाखल झाली. तिला टीबी (क्षयरोग) झाला होता. कार्लने तिला पहिल्यांदा पाहिले आणि त्याला वाटले की हीच ती स्त्री आहे जी त्याच्या बालपणीच्या स्वप्नांमध्ये येत असे. त्याने तिला त्याची “लाडकी पेशंट” मानले आणि तिच्या उपचारासाठी जीव तोडून प्रयत्न केले.
कार्लने तिच्या उपचारासाठी एक्स-रे मशीन, टॉनिक्स आणि इतर प्रयोगिक पद्धती वापरल्या. पण दुर्दैवाने, मारिया १९३१ मध्ये वयाच्या २२ व्या वर्षी मरण पावली. कार्लसाठी हे एक मोठे धक्का होते. त्याने तिच्या अंत्यसंस्काराची जबाबदारी घेतली आणि की वेस्टच्या कबरीच्या जागी तिच्यासाठी एक विशेष मॉझोलियम (कबर) बांधला. रात्री रात्री तो तिथे जाऊन बसत असे, जणू ती जिवंत आहे असा.
वेडेपणाची सुरुवात: मृत्यूनंतरचे प्रेम
मारियाच्या मृत्यूनंतर दोन वर्षांनी, १९३३ मध्ये, कार्लने एक भयानक निर्णय घेतला. त्याने रात्रीच्या अंधारात तिचे शव कबरीतून चोरले आणि घरी आणले. आता इथून सुरू होते या गोष्टीचा सर्वात विचित्र भाग. कार्लने तिच्या शवाला ममी बनवण्यासाठी विविध रसायने वापरली – फॉर्मल्डिहाइड, मेण, प्लास्टर ऑफ पॅरिस, रॅग्स, पियानो वायर आणि अगदी तिच्या केसांपासून बनवलेली विग. त्याने तिच्या डोळ्यांना काचेचे डोळे लावले आणि तिला जिवंत ठेवण्याचा प्रयत्न केला.
सात वर्षे – हो, पूर्ण सात वर्षे – कार्ल त्या ममीसोबत राहिला. तो तिला कपडे घालत असे, परफ्यूम लावत असे, आणि अगदी तिच्या बेडवर सोबत झोपत असे. काही अफवा सांगतात की त्याने तिच्याशी शारीरिक संबंध ठेवण्यासाठी ट्यूब्स आणि इतर साधने वापरली. ही “लाडकी पेशंट” आता त्याची जिवंत साथीदार बनली होती, पण फक्त त्याच्या विक्षिप्त कल्पनेत.
शोध आणि शेवट: लाडकी पेशंट सापडली!
१९४० मध्ये, मारियाची बहीण फ्लोरिंडा यांना त्यांच्या बहिणीबद्दल आणि डॉक्टरांच्या विचित्र वागण्याबद्दल अफवा कानी आल्या. तिने कार्लकडे जाऊन शंका व्यक्त केली, आणि पोलिसांनी त्याच्या घरी छापा मारला. तिथे त्यांना मारियाची ममी सापडली. लोक थक्क झाले! पण कायद्याच्या दृष्टीने, कबर चोरीचा कालावधी संपला होता, त्यामुळे कार्लला फारशी शिक्षा झाली नाही. त्याला थोड्या वेळासाठी अटक झाली, आणि त्याची मानसिक तपासणी झाली, पण तो सुटला.
मारियाचे शव पुन्हा दफन करण्यात आले, यावेळी गुप्त जागी, जेणेकरून कोणी पुन्हा त्रास देऊ नये. कार्लने नंतर मारियाची एक पूर्ण-आकाराची मूर्ती बनवली, ज्यावर तिच्या मृत्यूचा मुखवटा (मास्क) होता. तो १९५२ मध्ये मरण पावला, आणि त्याच्या शवासोबत ती मूर्ती सापडली.
विचित्र वास्तव
ही गोष्ट ऐकून तुम्हाला वाटेल की प्रेम कधीकधी किती भयानक आणि विक्षिप्त रूप धारण करू शकते. कार्लची “लाडकी पेशंट” मारिया ही एक दुःखद नायिका होती, जी मृत्यूनंतरही शांतता मिळवू शकली नाही. की वेस्टमध्ये आजही ही कथा लोककथेसारखी सांगितली जाते, आणि ती नेक्रोफिलिया आणि वेडेपणाच्या उदाहरण म्हणून ओळखली जाते.
तुम्हाला ही गोष्ट कशी वाटली? कमेंट्समध्ये सांगा! आणि अशा विचित्र कथा आणखी ऐकायच्या असतील तर सांगा. धन्यवाद वाचण्यासाठी! अजून विचित्र कथांसाठी इथे क्लीक करा!
संदर्भ: ही कथा ऐतिहासिक तथ्यांवर आधारित आहे, आणि की वेस्टच्या लोककथांमध्ये आजही प्रसिद्ध आहे.
